Celebrowanie pamięci o zmarłych przodkach nie jest obojętne żadnej kulturze i grupie społecznej. W Kościele katolickim pamięć o przodkach, a także o wszystkich chrześcijanach, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie, obchodzona jest 1 listopada.
Uroczystość ta połączona jest z następującym po niej Dniem Zadusznym - Wspomnieniem Wszystkich Wiernych Zmarłych. W tych dniach tłumnie odwiedzamy cmentarze, dekorujemy kwiatami groby naszych bliskich i zapalamy znicze. Także na grobach zapomnianych, których nikt nie odwiedza, grobach żołnierzy, mogiłach powstańczych na polach, w lasach, gdzie pochowani są bezimienni.
Według źródeł, wspomnienie wszystkich męczenników obchodzono 13 maja, co przypadało na pierwszy piątek po Wielkanocy. Datę tę przyjął w V wieku Kościół perski, a współcześnie zachował się w kalendarzu Kościoła chaldejskiego (jeden z Kościołów wschodnich, działający na terenie historycznej Mezopotamii, obecnie Irak i wschodnia Syria).
Według bizantyjskiego kalendarza liturgicznego termin wspominania wszystkich męczenników chrześcijańskich z całego świata, przypadał na pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego.