Oznacza to, że posiadają kręgosłup i szkielet wewnętrzny. Może on być zbudowany zarówno z tkanki chrzęstnej jak i kostnej lub obydwu naraz.
Kręgowce posiadają również ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy. Układ krwionośny kręgowców jest zamknięty i posiada wielojamowe serce (zbudowane z przedsionków i komór). Większość kręgowców jest rozdzielnopłciowa.
Spośród wszystkich kręgowców, ryby wykazują największą różnorodność gatunkową. W Polsce spotkać możemy około 100 gatunków z czego około 60 jest rodzimych.
Żyją zarówno w potokach wysokogórskich, rzekach, jeziorach morzach jak i głębiach oceanicznych.
W oceanach ryby występują wszędzie poza 25% najgłębszych wód, gdzie dotychczas nie udało się ich zaobserwować.
Żyje w wodach tropikalnych i subtropikalnych całego świata, żywi się planktonem i nektonem. Największy zmierzony dotychczas osobnik liczył sobie 18,8 metra długości. Nie zbadano jeszcze jak długo mogą żyć te wielkie ryby ale naukowcy szacują ich długość życia na od 80 do nawet 130 lat.
Nie występują jedynie u kręgoustych i większości ryb żyjących przy dnie.
Łuski pełną funkcje ochronne, zwiększające opływowość ciała oraz kamuflujące. Ułożone są kaskadowo i tworzą zewnętrzny pancerz. Dzięki małym wymiarom nie utrudniają rybom poruszania się.
Stanowią część układu odpornościowego ryb i powstają z warstwy mezodermy, co odróżnia je od łusek gadów. Wyróżniamy kilka rodzajów łusek: plakoidalne, ganoidalne oraz elastyczne.
Występuje u prawie wszystkich ryb za wyjątkiem chrzęstnoszkieletowych i przydennych kostnoszkieletowych (u których jego funkcjonowanie straciło rację bytu więc zanikł).
Jest wykonany z nieprzepuszczalnej dla gazów błony i wypełniony mieszanką azotu, tlenu i dwutlenku węgla. U ryb dwudysznych uczestniczy w procesie oddychania. Aby zmienić głębokość zanurzenia, ryba musi zmienić swój ciężar właściwy. Osiąga to zwiększając lub zmniejszając napełnienie pęcherza pławnego gazami.
Krew z tkanek ciała płynie do zatoki żylnej, która wpompowuje ją do przedsionka serca a stamtąd po skurczu przedsionka trafia ona do komory. Z komory krew dostaje się tętnicami do skrzeli, gdzie zachodzi wymiana gazowa. Stamtąd wzbogacona w tlen krew jest rozprowadza po całym organizmie. Podczas cyrkulacji, krew odbiera z komórek organizmu dwutlenek węgla i wraca żyłami do zatoki żylnej.
Okazuje się, że przetrwały do dziś. Pierwszego przedstawiciela tej ryby złowiono 22 grudnia 1938 roku. Szkic ryby został przesłany słynnemu ichtiologowi J.L.B. Smithowi, który na widok ryciny miał stwierdzić, że „byłby mniej zdziwiony, gdyby spotkał na ulicy żywego dinozaura”.
W 2013 roku udało się zsekwencjonować genom Latimeria chalumnae.