Ciekawostki o Irlandii

Zajmuje większą część wyspy o tej samej nazwie.

Leży na wyspie Irlandia, trzeciej pod względem wielkości wyspie w Europie. Jej powierzchnia wynosi 84 406 km2, większa od niej jest Islandia oraz Wielka Brytania (wyspa na północy Oceanu Atlantyckiego, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy). Pod względem polityczny wyspa podzielona jest na dwie części: Irlandię i Irlandię Północną, która jest częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Na wschodzie i południowym wschodzie oddzielają ją od Wielkiej Brytanii Morze Irlandzkie, Kanał Świętego Jerzego i Kanał Północny.
Linia brzegowa Irlandii jest bardzo urozmaicona, jej długość wynosi 1448 km.

Dublin jest stolicą i największym miastem Irlandii, położonym w prowincji Leinster. Miasto leży nad Morzem Irlandzkim, u ujścia rzeki Liffey do Zatoki Dublińskiej. Rzeka dzieli miasto na dwie części: Northside i Southside - nowocześniejszą i bardziej zamożną.
Dublin jest głównym ośrodkiem administracyjnym, kulturalnym, ekonomicznym i przemysłowym kraju. Miasto posiada port morski oraz port lotniczy.
W 2010 roku historyczne centrum Dublina zostało wpisane na irlandzką listę informacyjną UNESCO.
Angielska nazwa miasta Dublin pochodzi od irlandzkiej nazwy Dubh Linn, co oznacza "czarny staw", natomiast współczesna irlandzka nazwa miasta to Baile Atha Cliath, oznaczająca "miasto brodu z trzcinowymi płotami".

System prawny Irlandii oparty jest na prawie precedensowym i ustawodawstwie uchwalanym przez parlament zgodnie z konstytucja przyjętą w 1937 roku.
Prezydent wybierany jest w wyborach bezpośrednich na 7- letnią kadencję
Irlandzki parlament stanowią dwie izby: Dail Eireann - izba niższa i Seanad Eireann - izba wyższa

Od końca XVI wieku wyspa Irlandia tradycyjnie dzielona była na 4 historyczne prowincje, a te z kolei dzielono na 32 hrabstwa. Dwa historyczne hrabstwa: Desmond i Coleraine obecnie już nie istnieją, a inne zmieniły nazwę bądź granice. Po podziale Irlandii w 1921 roku nowo powstałe państwo irlandzkie (Saorstat Eireann) objęło 26 hrabstw, a pozostałych sześć znalazło się w granicach Irlandii Północnej.

Pozostałością po tych ludach są neolityczne grobowce, wciąż widoczne w irlandzkim krajobrazie, jak np. Newgrange - jeden z największych grobów korytarzowych wzniesionych przez człowieka około 3200 lat p.n.e. (o 600 lat starszy niż Wielka Piramida w Gizie), należący do kompleksu zwanego Pałacem nad Boyne. Jest to najbardziej znane ze wszystkich irlandzkich prehistorycznych miejsc.

Nie ma archeologicznego potwierdzenia wielkiego najazdu Celtów na Irlandię. Mogły to być najazdy niewielkich grup lub długotrwałe pokojowe napływy i oddziaływania kulturowe Celtów, które doprowadziły do asymilacji miejscowej ludności i wytworzenie się społeczeństwa sceltyzowanego w sensie dzielenia wspólnej kultury i języka celtyckiego.Podzielili oni Irlandię na cztery prowincje: Leinster, Munster, Ulster i Connacht. Przed ich przybyciem podstawowymi jednostkami irlandzkiego społeczeństwa byli Tuatha, czyli małe królestwa. Całe terytorium było rządzone przez monarchę zwanego Wielkim Królem.

Święto to znane jest też jako "ognie Belenosa" albo Cethsamhain - "przeciw Samhain" - wyznaczające koniec sezonu żniw i początek zimy lub "ciemniejszej pory roku" (tradycyjnie obchodzone jest od 31 października do 1 listopada, ponieważ celtycki dzień rozpoczynał się i kończył o zachodzie słońca).
Betane przypadało w nocy z 30 kwietnia na 1 maja. Wygaszano wówczas w domach paleniska i rozpalano je ponownie od nowego ognia wzniecanego przez druidów (starożytni kapłani celtyccy). Ważną postacią celtyckiego rytuału Beltane poświęconego urodzajności było uroczyste palenie wielkiej kukły zwanej wicker man (wiklinowiec).
Obecnie święto obchodzone jest jako Beltane Fire Festival.

Według tradycji zasadniczą rolę w chrystianizacji kraju odegrał św. Patryk, biskup i apostoł Irlandii, święty Kościoła katolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego i prawosławnego, misjonarz i organizator życia religijnego w Irlandii.