Ciekawostki o Słowińskim Parku Narodowym

Pomysł utworzenia parku pojawił się już w 1946 roku, jednak na jego realizację trzeba było jeszcze poczekać.

Początkowo zajmował powierzchnię 18 069 ha. W 2004 roku powiększono go o 14 675 ha, w tym 11 000 ha wód Bałtyku. Obecnie powierzchnia Słowińskiego Parku Narodowego wynosi 32744,03 ha.

Swoim zasięgiem obejmuje Mierzeję Łebską (wąski przesmyk lądowy o długości około 17 km i szerokości 1-2 km, oddzielający jezioro Łebsko od Bałtyku), Nizinę Gardeńsko-Łebską, fragmenty moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia  z najwyższą kulminacją 114,8 m n.p.m. na wzgórzu Rowokół, oraz szereg jezior: Łebsko, Gardno, Jezioro Dołgie Wielkie i Jezioro Dołgie Małe.

Do charakterystycznych cech parku należą: przymorskie jeziora, bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy oraz wydmowy pas mierzei z ruchomymi wydmami.

Wydma ruchoma jest jednym z rodzajów wydm piaskowych. Charakteryzuje się tym, że mniejsze ziarna, występujące w niewielkich ilościach w piasku nadmorskim, są zwiewane ze szczytu. Te niewielkie ziarna niezatrzymywane przez roślinność są ciągle przesypywane przez wiatr, co daje efekt stopniowego przemieszczania się szczytów wydm zgodnie z kierunkiem wiatru. Jeśli na wydmach pojawia się roślinność, która stabilizuje ziarna piasku, ruch wydm ustaje.

Jeszcze 7 tys. lat temu w ogóle nie istniała, a w jej miejscu szumiało Morze Bałtyckie.

170 z nich wyprowadza tam lęgi, pozostałe zimują lub pojawiają się na przelotach. W Parku żyje około 490 gatunków owadów, 10 gatunków płazów, 5 gatunków gadów i liczne ssaki, z których część (rzęsorek mniejszy, niektóre nietoperze, morświn i foka szara) umieszczone są w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.

Jest to wzniesienie moreny czołowej usypanej kilkanaście tysięcy lat temu przez lądolód skandynawski. Góra od wieków była miejscem świętym zarówno dla pogan, jak i chrześcijan. 

Na szczycie Rowokołu widoczna jest platforma widokowa, na którą można się dostać od maja do września. Mathiasrex / CC BY-SA 3.0

Jest największym jeziorem przybrzeżnym i trzecim co do wielkości zbiornikiem wodnym w Polsce.  Jego powierzchnia wynosi ponad 71 km2, głębokość przekracza 6 m i znajduje się ono niemal na poziomie morza (0,3 m n.p.m.).

Jezioro ma 16,4 km długości i 7,6 km szerokości. Stanowi prawie 22% powierzchni Słowińskiego Parku Narodowego. Weekend Wayfarers / Flickr / CC BY 2.0

Brzegi jeziora są podmokłe i zarośnięte szuwarami. Jest to raj dla ptaków, dlatego utworzono na jeziorze i w jego okolicy rezerwaty ornitologiczne.