Marihuanę, zwyczajowo nazywaną również konopiami indyjskimi, od dawna otacza aura kontrowersji i fascynacji. Jest to roślina, której historia sięga tysięcy lat, a jej wpływ na kulturę, medycynę i społeczeństwo jest znaczący. Marihuana ma bogatą historię używania w różnych kulturach na całym świecie. Już starożytni ludzie w Azji, Afryce i Ameryce Południowej wykorzystywali ją zarówno w celach medycznych, jak i religijnych.
Współcześnie marihuana stała się tematem debat o jej pochodzeniu i ewolucji, a także wpływie na rozwój społeczeństw. W ostatnich latach coraz więcej badań naukowych koncentruje się na potencjalnych korzyściach medycznych marihuany. Związki chemiczne w niej zawarte, takie jak THC i CBD, wykazują właściwości lecznicze, dzięki czemu stosowana jest w leczeniu różnych schorzeń.
Legalność marihuany wzbudza wiele kontrowersji na całym świecie. W niektórych krajach jest ona legalna na potrzeby medyczne i rekreacyjne, czy wyłącznie medyczne, podczas gdy w innych nadal uznawana jest za substancję nielegalną. Rozwój badań naukowych, zmieniające się regulacje prawne i rosnące zainteresowanie społeczne sprawiają, że przyszłość marihuany jest tematem wielu spekulacji. Coraz więcej krajów legalizuje marihuanę na potrzeby medyczne czy rekreacyjne, co może zmienić sposób w jaki społeczeństwo postrzega i wykorzystuje tę roślinę. Niemniej marihuana pozostaje tematem, który wciąż budzi duże emocje i wymaga dogłębnej analizy.
Konopie (Cannabis) są roślinami należącymi do rodziny konopiowatych (Cannabaceae), do której, według powszechnego poglądu botaników, należy tylko jeden gatunek - Cannabis sativa. Część botaników jednak wydziela w obrębie rodzaju kilka gatunków. I tak w 1783 roku w "Encyclopedique de botanique" wyróżniono po raz pierwszy gatunek konopi indyjskich. Gatunek został opisany przez Jeana Baptiste Pierre Antoine de Monet de Lamarcka.
Wśród konopi są rośliny uprawiane na nasiona i włókna w Europie, Azji Mniejszej, Azji środkowej i należą one do Cannabis sativum. Rośliny należące do Cannabis indica uprawiane są na nasiona i włókna w Azji wschodniej, jako narkotyk, w Azji południowej, Afryce i Ameryce Łacińskiej. Rosną także jako rośliny dzikie w Nepalu i Indiach.
Produkuje się z nich włókno konopne, nasiona, z których tłoczony jest olej konopny, liście wykorzystywane są jako warzywo, pozyskuje się z nich też sok. Stosuje się je też w celach medycznych lub jako rekreacyjny narkotyk.
Rośliny konopi indyjskich wytwarzają dużą liczbę substancji chemicznych w celu obrony przed szkodnikami. Jednymi z nich są kannabinoidy, które po spożyciu wywołują skutki psychiczne i fizyczne.
Jej głównym psychoaktywnym składnikiem jest tetrahydrokannabinol (THC), który jest jednym z 483 znanych związków chemicznych w konopiach indyjskich, w tym co najmniej 65 innych kannabinoidów, takich jak kannabidiol (CBD).
Można ją stosować poprzez palenie, waporyzację, jako dodatek do żywności lub jako ekstrakt (nalewka z konopi indyjskich nazywana czasami zielonym smokiem w postaci alkoholowego koncentratu).
Obejmują one euforię, zmienione stany umysłu (odmienne stany świadomości ASC) i poczucia czasu, trudności z koncentracją, upośledzenie pamięci krótkotrwałej, upośledzenie ruchu ciała, relaksację i wzrost apetytu. Początek działania odczuwalny jest w ciągu kilku minut po paleniu, ale po spożyciu może to zając do 90 minut, gdyż przyjęta doustnie musi zostać zmetabolizowana.
W zależności od ilości zużytej marihuany efekt utrzymuje się od dwóch do sześciu godzin. Przy dużych dawkach skutki psychiczne mogą obejmować niepokój, urojenia, halucynacje, panikę, paranoję i psychozę (istnieje silny związek między używaniem marihuany a ryzykiem psychozy, choć kierunek związku przyczynowego jest dyskutowany).
Skutki fizyczne obejmują przyspieszenie akcji serca, trudności w oddychaniu, nudności, suchość w ustach i zaczerwienienie oczu. Długotrwałe działania niepożądane mogą obejmować uzależnienie, zmniejszoną zdolność umysłową u osób, które rozpoczęły regularne stosowanie w młodości, przewlekły kaszel, podatność na infekcję dróg oddechowych i zespół niepowściągliwych wymiotów kannabinoidowych .
Według głównego sędziego amerykańskiej Agencji do Walki z Narkotykami (DEA), Francisa Younga "konopie indyjskie to jedna z najbezpieczniejszych substancji terapeutycznie czynnych znanych człowiekowi".
Według użytkowników konsumpcja marihuany ma spowodować osiągnięcie tzw. "haju". Doznania te mogą się znacznie różnić u poszczególnych konsumentów, gdyż zależ to od indywidualnych predyspozycji, wcześniejszych doświadczeń z tego typu substancjami czy od rodzaju suszu i wielkości dawki. Spodziewany efekt euforyczny może wystąpić w ciągu kilku minut od palenia i może spowodować uczucie relaksu, zwiększoną świadomość doznań, zwiększone libido, a także zniekształcenie w postrzeganiu czasu i przestrzeni.
Głównymi substancjami czynnymi marihuany medycznej są THC i CBD. THC odpowiada za działanie psychostymulujące, CBD natomiast nie wykazuje działania psychoaktywnego. THC reguluje układ immunologiczny, wykazuje też działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, pobudzające i przeciwwymiotne. CBD odpowiada za działanie przeciwdrgawkowe i przeciwlękowe, ale też przeciwzapalne i przeciwbólowe. Zastosowanie leku w konkretnym problemie medycznym zależy od proporcji THC i CBD w surowcu farmaceutycznym, z którego powstał lek.
Decyzję o rozpoczęciu terapii medyczną marihuaną podejmuje lekarz, który wystawia receptę. Marihuana medyczna nie jest lekiem pierwszego wyboru. Terapia przy jej użyciu stanowi alternatywną metodę leczenia, w przypadku, gdy inne metody zawiodły.
Najwcześniejsze doniesienia dotyczące stosowania konopi w takim kontekście pochodzą z subkontynentu indyjskiego, z Atharvawedy (tekst czwartej Wedy, stanowiący dodatek do pism wedyjskich hinduizmu), który według szacunku, powstał około 1400 r. p.n.e. Hinduski bóg Śiwa opisywany jest tam jako użytkownik konopi indyjskich i znany jako "Pan bhang".
Współcześnie duchowe wykorzystanie marihuany rozpowszechnione jest przez uczniów ruchu Rastafari, którzy używają konopi jako sakramentu i pomocy w medytacji.
Szacuje się, że rekreacyjnie używa jej ponad 120 milionów ludzi na całym świecie. W 2018 najwyższy poziom używania marihuany wśród dorosłych zaobserwowano w Zambii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Nigerii. Zażywanie marihuany w Stanach Zjednoczonych jest trzykrotnie wyższe od średniej światowej, ale porównywalne z innymi zachodnimi demokracjami. Z sondażu Gallupa (międzynarodowa firma analityczno-doradcza z siedzibą w Waszyngtonie) przeprowadzonego w 2022 roku wynika, że Amerykanie po raz pierwszy palą więcej marihuany niż papierosów.
W Polsce, gdzie rekreacyjne używanie marihuany jest nielegalne, do stosowania jakiejkolwiek formy konopi indyjskich przyznaje się poniżej 20% dorosłych.
Jednym z pierwszych krajów na świecie, który zalegalizował marihuanę na poziomie federalnym był Urugwaj. Od 2013 roku jest ona tam legalna zarówno w celach rekreacyjnych, jak i medycznych. Na poziomie federalnym jest także legalna od 2018 roku w Kanadzie.
W Niderlandach jest zdepenalizowana, co oznacza, że posiadanie niewielkich ilości dla użytku osobistego nie podlega karze. Istnieją tam też tzw. coffeeshopy, w których można legalnie kupić i skonsumować marihuanę czy haszysz. Podobnie w Portugalii czy Czechach marihuana jest zdepenalizowana, jednak sprzedaż lub uprawa pozostają nielegalne.
W Stanach Zjednoczonych legalność marihuany różni się w zależności od stanu. Jako że toczy się szeroka światowa dyskusja na temat legalności marihuany, jej niepodlegające prawnym konsekwencjom używanie w różnych krajach może się zmieniać.
Podstawową jest palenie tzw. jointów (zwinięty papieros z konopi indyjskich), blantów owiniętych w liście tytoniu itp., małych fajek, fajek wodnych, bong. Podobnie jak marihuana, palony jest też haszysz czyli substancja otrzymywana ze zlepionej i sprasowanej żywicy konopi. Innym sposobem jest waporyzacja polegająca na podgrzewaniu różnych form konopi indyjskich do temperatury 165–190 °C, w wyniku czego składniki aktywne tworzą parę bez spalania materiału roślinnego.
Konopie indyjskie mogą być dodawane też do różnych produktów spożywczych, w tym masła i wypieków. W Indiach powszechnie spożywa się je w napoju bhang. Popularna jest też herbata z konopi indyjskich, czy nalewka, która jest alkoholowym koncentratem konopi (zielony smok).
Zawiera on od 3 do 20% THC i jest materiałem wyjściowym dla wszystkich innych produktów, którymi są między innymi:
Już w epoce neolitu wykorzystywano je do produkcji tkanin i lin w Chinach i Japonii. Nie ma wiedzy na temat kiedy po raz pierwszy poznano ich właściwości psychoaktywne. Najstarszymi dowodami palenia konopi są ślady znalezione w rumuńskich kurganach (rodzaj kurhanu) datowanych na 3500 r. p.n.e. Przypuszcza się, że narkotyku używano w ceremoniach rytualnych plemion praindoeuropejskich żyjących na stepie pontyjsko-kaspijskim, skąd rozprzestrzenił się on wraz z migracją indoeuropejska na całą zachodnią Europę.
Konopie znane były starożytnym Asyryjczykom, którzy dzięki Irańczykom odkryli ich właściwości psychoaktywne i używali ich podczas niektórych ceremonii religijnych. Nazywali je qunubu , co oznacza "sposób wytwarzania dymu". Roślina używana była w Chinach przed 2800 r. p.n.e., a jej właściwości terapeutyczne wykorzystywano w Indiach około 1000 r. p.n.e., gdzie stosowano je w żywności i napojach.
Do Nowego Świata konopie zostały wprowadzone przez Hiszpanów w latach 1530-1545.
W Polsce posiadanie, import, produkcja, pośrednictwo w sprzedaży marihuany jest nielegalne i stanowi przestępstwo. W większości krajów Unii Europejskiej posiadanie marihuany zostało częściowo zdepenalizowane, posiadanie jej w niewielkich ilościach (od 3 do 10 g) karane jest mandatem. W większości krajów postkomunistycznych oraz w krajach skandynawskich posiadanie marihuany jest przestępstwem zagrożonym karą więzienia.
Ślady jej obecności znaleziono w domu Williama Szekspira, a Bob Marley został nawet z nią pochowany. W jego trumnie, obok czerwonej gitary Gibson, Biblii otwartej na 23 Psalmie, znalazła się też garść marihuany.
W mieście gwiazd, jakim jest Los Angeles istniej więcej sklepów z marihuaną niż Starbucksów, choć sto lat wcześniej Kalifornia była pierwszym stanem USA, który zakazał jej palenia.
Ma szereg slangowych określeń, takich jak: Maryśka, Gandzia, Zioło, Trawka, Bakanie, Holender.