Był jednym z najbardziej wybitnych polskich twórców, którego twórczość odcisnęła się w znacznym stopniu na twórczości literatury polskiej. Polszczyzna literacka po okresie Jana Kochanowskiego stała się bogatsza i bardziej plastyczna, można więc uznać go za reformatora w tym zakresie.
Oprócz działalności artystycznej Kochanowski brał też czynny udział w sprawach dworu królewskiego, które angażowały go znacząco, jednak dały też wiele rozczarowań, zwłaszcza gdy wspierany przez niego król Henryk Walezy uciekł.
Po opuszczeniu dworu osiadł w Czarnym Lesie gdzie chciał zaznać spokojnego i szczęśliwego życia. Niestety nie było mu to dane, gdyż najpierw stracił swoją córeczkę Urszulę a kilka lat później odeszła również Hanna.
Zmarł w 1547 roku gdy Jan był jeszcze bardzo młody. Jego matka odeszła 10 lat później gdy Kochanowski był już po studiach.
Zapewne odbierał również nauki w domu.
Piotr był człowiekiem, który skupiał w swoim otoczeniu ludzi sztuki i nauki. Był również mecenasem Jana Kochanowskiego. W późniejszych latach Piotr Myszkowski został biskupem płockim oraz krakowskim.
Największym rozczarowaniem Kochanowskiego była ucieczka Henryka Walezego w 1574 roku.
To właśnie tam miał miejsce drugi hołd Prus Książęcych. 19 lipca 1569 roku na sejmie Albrecht Fryderyk Hohenzollern złożył hołd lenny Zygmuntowi II Augustowi.
Urszula zmarła w roku 1579 pozostawiając wielką wyrwę w sercu swojego ojca. Miała dwa i pół roku.
Miał 54 lata. Przyczyną śmierci poety był atak serca.